از آنجایی که متوسط عمر انسان 72.6 سال است و متوسط سن فرزند آوری در سال 2016 برابر با 29.7 سال است، در نتیجه با تقسیم این دو نسبت بر هم عدد 2.44 حاصل می شود. یعنی اینکه به ازای هر دو فوت 5 تولد خواهیم داشت.
با محاسباتی دیگر می توان گفت تعداد مرگ و میر در سال 2021 برابر با 60 میلیون نفر بوده است که این میزان در مقایسه با تعداد تولد در سال 2021 که برابر با 140 میلیون نفر می باشد 80 میلیون نفر بیشتر است. یعنی می توان گفت به طور متوسط دراین سال به ازای هر فوتی 2.33 نفر متولد شده اند یعنی به ازای هر 7 تولد 3 نفر از دنیا رفته اند که اختلاف با آمار قبلی تا حد زیادی به خاطر شیوع بیماری همه گیر بوده است.
از طرفی دیگر جمعیت زمین در 100 سال اخیر 4 برابر شده است همینطور بر اساس آماری دیگر از سال 1950 تا 2010، جمعیت جهان از 2.5 میلیارد به 6.9 میلیارد یا 174 درصد افزایش یافته است. متوسط نرخ رشد سالانه – 1.7٪ – بوده است. در آینده، انتظار می رود جمعیت جهان از 6.9 میلیارد در سال 2010 به 9.6 میلیارد در سال 2050 یا 38٪ افزایش یابد.
اگر یک فرد به طور متوسط فقط برای زنده ماندن به 2.5-3 لیتر آب در روز نیاز داشته باشد و این فرد متوسط 80 سال عمر کند، مصرف آب در طول عمر 80x365x3=87600 لیتر است. این تقریباً حجم یک استخر به عمق ۲۱۰ سانتی متر، طول ۷ متر و عرض ۶ متر است. از طرفی سرانه میزان آب مصرفی برای تولید مواد غذایی درجهان 1.276.040 لیتر برای هر نفر در سال می باشد. همینطور به این اعداد سرانه مصرف بهداشتی، صنعتی، انرژی، زیست محیطی و … را نیز باید اضافه کرد.
0.5 درصد از آب زمین بصورت آب شیرین در دسترس است. اگر ذخایر آب جهان فقط 100 لیتر (26 گالن) بود، ذخیره آب قابل استفاده ما از آب شیرین فقط حدود 0.003 لیتر (یک و نیم قاشق چایخوری) بود. در واقع، به طور متوسط 8.4 میلیون لیتر (2.2 میلیون گالن) برای هر فرد روی زمین است. که با مقایسه این دو آمار و در دسترس نبودن بسیاری از منابع آب شیرین جهان و هدر رفت آب می توان دریافت که ما با بحران آب درگیر هستیم.
برآوردهای کنونی نشان می‌دهد که نزدیک به 690 میلیون نفر یا 8.9 درصد از جمعیت جهان گرسنه هستند – 10 میلیون نفر در یک سال و نزدیک به 60 میلیون نفر در پنج سال. جهان در مسیر رسیدن به گرسنگی صفر تا سال 2030 نیست. تقریباً یک نفر از هر سه نفر در جهان (2.37 میلیارد) در سال 2020 به غذای کافی دسترسی نداشتند – این افزایش تقریباً 320 میلیون نفر، تنها در یک سال است.
کارشناسان جمعیت در مورد درجه ای که رشد جمعیت به فقر و گرسنگی جهانی کمک می کند بحث می کنند. اما بحث دیگری وجود دارد که رشد جمعیت به دو مشکل جهانی دیگر کمک می کند. رشد جمعیت باعث مشکلات زیست محیطی زیادی می شود که یکی از آنها جنگل زدایی است.
از طرفی افزایش جمعیت و صنعتی شدن زمین موجب گرم شدن کره زمین خواهد شد. افزایش دما باعث تخریب محیط زیست، بلایای طبیعی، شرایط شدید آب و هوایی، ناامنی غذایی و آب، اختلالات اقتصادی، درگیری و تروریسم می شود. سطح دریاها بالا می رود، قطب شمال در حال ذوب شدن است، صخره های مرجانی در حال مرگ هستند، اقیانوس ها اسیدی می شوند و جنگل ها در حال سوختن هستند.
از آنجایی که توسعه و پیشرفت و دستیابی به یک سیاره قابل زیست در کهکشان های هستی یا بردن حیات و زندگی به نزدیکترین قمرها و سیارات غیر قابل زیست منظومه شمسی نیازمند درجه معینی از ثبات اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و پیشگیری از وقوع قحطی، هرج و مرج، آشوب های سیاسی و اجتماعی، بلایای طبیعی ناشی از صنعتی شدن بیش از حد زمین نظیر خشکسالی، گرم شدن کره زمین، آب شدن یخ های قطب و مواردی از این قبیل است در نتیجه سیاست های پیشگیری از افزایش جمعیت و تبلیغات در جهت کاهش تقاضا برای تولید مثل و فرزندآوری باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
همینطور باید اطلاع رسانی کافی و تبلیغات بازدارنده جهت فرهنگ سازی پیشگیری از بارداری و باروری در بین مردم جهان خصوصا کشورهای دارای نرخ فزاینده رشد جمعیت صورت گیرد. به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده است که درجهت پیشگیری از افزایش جمعیت یک اجماع جهانی چه در سطح دولت ها و چه در سطح مردم صورت پذیرد و پیش از آن که دیر شود کاری اساسی صورت گیرد.