آموزش را می توان انتقال ارزشها و دانش انباشته شده یک جامعه دانست. از این نظر، معادل آن چیزی است که جامعه شناسان آن را اجتماعی شدن یا فرهنگ سازی می نامند. کودکان چه در میان قبیله های گینه نو ، فلورانس رنسانس، چه در طبقات متوسط منهتن، بدون فرهنگ به دنیا می آیند. آموزش به گونه ای طراحی شده است که آنها را در یادگیری فرهنگ، ایجاد رفتار در بزرگسالی و هدایت آنها به سمت نقش نهایی خود در جامعه راهنمایی کند.
در ابتدایی ترین فرهنگ ها، اغلب یادگیری رسمی کمی وجود دارد، اندکی از آنچه معمولا مدرسه یا کلاس یا معلم می نامید. درعوض کل محیط و همه فعالیت ها اغلب به عنوان مدرسه و کلاس در نظر گرفته می شود و بسیاری یا همه بزرگسالان به عنوان معلم عمل می کنند. با این حال، با پیچیده تر شدن جوامع، مقدار دانش از نسلی به نسل دیگر به بیش از هر فرد می رسد و از این رو، باید وسایل منتخب و کارآمدتری برای انتقال فرهنگ ایجاد شود. نتیجه تحصیلات رسمی، مدرسه و متخصص آن که معلم است می باشد.
در بین النهرین، تسلط بر سیستم لوگرافی اولیه خط میخی سالها طول کشید. بنابراین تعداد محدودی از افراد به عنوان کاتبان استخدام شدند تا در خواندن و نوشتن آن آموزش ببینند. فقط فرزندان سلطنتی و فرزندان ثروتمندان و متخصصان مانند کاتبان، پزشکان و مدیران معبد تحصیل کردند. بیشتر پسران حرفه پدر خود را آموختند یا برای آموختن حرفه ای آموزش دیدند. دختران با مادران خود در خانه ماندند تا خانه داری و آشپزی را بیاموزند و از بچه های کوچکتر مراقبت کنند. بعدا، هنگامی که خط هجایی گسترده تر شد، بیشتر جمعیت بین النهرین باسواد شدند. بعدها هنوز در زمان بابل در بیشتر شهرها و معابد کتابخانه وجود داشت.
در مصر باستان، سواد در میان نخبگان فرهیخته ای از کاتبان متمرکز بود. فقط افرادی که دارای پیشینه خاصی بودند اجازه آموزش به عنوان کاتب را در خدمت مقامات معبد، فرعونی و نظامی داشتند. یادگیری سیستم هیروگلیف همیشه دشوار بود، اما در قرون بعدی عمدا بیشتر ساخته شد، زیرا این امر وضعیت کاتبان را حفظ می کرد. میزان سواد در مصر فرعونی در بیشتر دوره های هزاره سوم تا اول قبل از میلاد بیش از یک درصد برآورد نشده است.
در تمدن اسلامی که بین قرن 7 تا 19 بین چین و اسپانیا گترش یافت، مسلمانان تحصیلات خود را از سال 622 در مدینه، که اکنون شهری در عربستان است آغاز کردند. مدرسه ابتدا در مساجد بود اما سپس مدارس در کنار مساجد ساخته شدند. کودکان از شش سالگی با آموزش رایگان شروع به تحصیل کردند. آموزه های قرآن ادعا می کند که مسلمانان باید خواندن، نوشتن و کشف جهان را بیاموزند. بنابراین آموزش و پرورش در جوامع مسلمان باستان پدیدار شد. علاوه بر این، مسلمانان یکی از اولین دانشگاه های تاریخ را داشتند که دانشگاه القراویین در فز، مراکش است.