مدیریت ریسک

مدیریت ریسک عبارت است از شناسایی، ارزیابی و اولویت بندی ریسک ها و به دنبال آن استفاده هماهنگ و اقتصادی از منابع برای به حداقل رساندن، نظارت و کنترل احتمال یا تأثیر رویدادهای ناگوار. یا برای به حداکثر رساندن تحقق فرصت ها.

مدیریت ریسک فرآیند شناسایی، ارزیابی و کنترل تهدیدات سرمایه و درآمد یک سازمان است. این خطرات از منابع مختلفی از جمله عدم قطعیت های مالی، بدهی های قانونی، مسائل فناوری، خطاهای مدیریت استراتژیک، حوادث و بلایای طبیعی ناشی می شوند.

یک برنامه مدیریت ریسک موفق به سازمان کمک می کند تا طیف کاملی از ریسک هایی را که با آن مواجه است در نظر بگیرد. مدیریت ریسک همچنین رابطه بین ریسک ها و تأثیرات آبشاری آنها را بر اهداف استراتژیک سازمان بررسی می کند.

فورستر می گوید: “ما ریسک ها را مدیریت نمی کنیم تا ریسک نداشته باشیم. ما ریسک ها را مدیریت می کنیم تا بدانیم کدام ریسک ها ارزش پذیرش دارند، کدام یک ما را به هدفمان می رساند، کدام یک از آنها به اندازه کافی پرداخت می کنند تا حتی آنها را بپذیریم.

باید دانست کدام ریسک ها در ریسک پذیری سازمان قرار می گیرند و کدام یک نیاز به کنترل ها و اقدامات اضافی قبل از اینکه قابل قبول باشند دارند. برخی از ریسک ها بدون نیاز به اقدام بیشتر پذیرفته می شوند. سایر موارد کاهش داده می شوند، با آنها به اشتراک گذاشته می شوند یا به طرف دیگری منتقل می شوند، یا به طور کلی از آنها اجتناب می شود.

ما تمایل داریم به “ریسک” در عبارات عمدتا منفی فکر کنیم. با این حال، در دنیای سرمایه گذاری، ریسک امری ضروری و جدایی ناپذیر از عملکرد مطلوب است. یک تعریف رایج از ریسک سرمایه گذاری، انحراف از یک نتیجه مورد انتظار است. ما می توانیم این انحراف را به صورت مطلق یا نسبت به چیز دیگری مانند معیار بازار بیان کنیم.

در حالی که این انحراف ممکن است مثبت یا منفی باشد، متخصصان سرمایه گذاری به طور کلی این ایده را می پذیرند که چنین انحرافی مستلزم درجاتی از نتیجه مورد نظر برای سرمایه گذاری شما است. بنابراین برای دستیابی به بازدهی بالاتر، انتظار می رود ریسک بیشتری را بپذیرید. همچنین یک ایده عمومی پذیرفته شده است که افزایش ریسک به شکل افزایش نوسانات است. در حالی که متخصصان سرمایه‌گذاری دائماً به دنبال راه‌هایی برای کاهش چنین نوسان‌هایی هستند – و گهگاه پیدا می‌کنند، هیچ توافق روشنی بین آنها در مورد بهترین روش انجام آن وجود ندارد.

انواع ریسک

انواع ریسک هایی را که کسب و کار شما با آن مواجه است می توان به 4 دسته: استراتژیک، انطباق، مالی و عملیاتی تقسیم بندی کرد. این دسته بندی ها سختگیرانه نیستند و برخی از بخش های کسب و کار شما ممکن است در بیش از یک دسته قرار گیرند. برای مثال، خطرات مرتبط با حفاظت از داده‌ها، می‌تواند هنگام بررسی عملیات یا مطابقت کسب‌وکار شما در نظر گرفته شود.

فرآیند مدیریت ریسک

تحلیل ریسک یک رویکرد حل مسئله کیفی است که از ابزارهای مختلف ارزیابی برای کار و رتبه بندی ریسک ها به منظور ارزیابی و حل آنها استفاده می کند. در اینجا فرآیند تحلیل ریسک را در 4 مرحله بیان کردیم:

1. خطرات موجود را شناسایی کنید.

شناسایی ریسک عمدتاً شامل طوفان فکری است. یک کسب و کار کارکنان خود را دور هم جمع می کند تا بتوانند همه منابع مختلف ریسک را بررسی کنند. مرحله بعدی این است که تمام ریسک های شناسایی شده را به ترتیب اولویت مرتب کنید. از آنجایی که کاهش همه ریسک‌های موجود امکان‌پذیر نیست، اولویت‌بندی تضمین می‌کند که ریسک‌هایی که می‌توانند به طور قابل‌توجهی بر یک کسب‌وکار تأثیر بگذارند، با فوریت بیشتری رسیدگی می‌شوند.

2. خطرات را ارزیابی کنید.

در بسیاری از موارد، حل مشکل شامل شناسایی مشکل و سپس یافتن راه حل مناسب است. با این حال، قبل از کشف بهترین روش مدیریت ریسک یک کسب و کار، باید با پرسیدن این سوال، علت خطرات را پیدا کنید، “چه چیزی باعث چنین ریسکی شده و چگونه می تواند بر تجارت تأثیر بگذارد؟”

3. یک پاسخ مناسب ایجاد کنید.

هنگامی که یک واحد تجاری تصمیم به ارزیابی راه حل های احتمالی برای کاهش خطرات شناسایی شده و جلوگیری از عود آنها می کند، باید سؤالات زیر را بپرسد: چه اقداماتی می توان برای جلوگیری از تکرار خطر شناسایی شده انجام داد؟ علاوه بر این، در صورت تکرار، بهترین کار چیست؟

4. ایجاد مکانیسم های پیشگیرانه برای خطرات شناسایی شده

در اینجا، ایده‌هایی که در کاهش خطرات مفید هستند، در تعدادی از وظایف و سپس به طرح‌های احتمالی که می‌توانند در آینده به کار گرفته شوند، توسعه داده می‌شوند. در صورت بروز خطر، می توان برنامه ها را عملی کرد.

مدیریت ریسک با مدیریت استراتژی بسیار متفاوت است. مدیریت ریسک به جای فرصت‌ها و موفقیت‌ها، بر موارد منفی – تهدیدات و شکست‌ها تمرکز دارد. این دقیقاً مغایر با فرهنگ «توانایی انجام دادن» است که اکثر تیم‌های رهبری سعی می‌کنند در هنگام اجرای استراتژی آن را تقویت کنند.

روندهای مدیریت ریسک

توجه به مدیریت ریسک در طول همه‌گیری کووید-19، بسیاری از شرکت‌ها را بر آن داشته تا نه تنها شیوه‌های ریسک خود را مجدداً بررسی کنند، بلکه تکنیک‌ها، فناوری‌ها و فرآیندهای جدیدی را برای مدیریت ریسک کشف کنند. همانطور که گزارشات در مورد روندهایی که مدیریت ریسک را تغییر می دهند نشان می دهد، این زمینه مملو از ایده است.

سازمان‌های بیشتری در حال اتخاذ یک چارچوب بلوغ ریسک برای ارزیابی فرآیندهای ریسک خود و مدیریت بهتر ارتباط تهدیدات در سراسر شرکت هستند. آنها در حال بررسی مجدد پلتفرم‌های GRC هستند تا فعالیت‌های مدیریت ریسک خود را یکپارچه کنند، سیاست‌ها را مدیریت کنند، ارزیابی‌های ریسک را انجام دهند، شکاف‌ها را در انطباق با مقررات شناسایی کنند و ممیزی‌های داخلی را خودکار کنند، در میان وظایف دیگر. ویژگی های جدید GRC در حال بررسی شامل موارد زیر است:

تجزیه و تحلیل برای خطرات ژئوپلیتیک، بلایای طبیعی و رویدادهای دیگر؛ نظارت بر رسانه های اجتماعی برای ردیابی تغییرات در شهرت برند؛ و سیستم های امنیتی برای ارزیابی تأثیر بالقوه نقض و حملات سایبری. علاوه بر استفاده از مدیریت ریسک برای جلوگیری از موقعیت های بد، شرکت های بیشتری به دنبال رسمی کردن نحوه مدیریت ریسک های مثبت برای افزودن ارزش تجاری هستند.

اکثر شرکت ها برای مدیریت استراتژی و مدیریت ریسک خارجی به یک عملکرد جداگانه نیاز دارند. اندازه تابع ریسک از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است و در واقع، پرورش یک رابطه نزدیک با رهبری ارشد مسلما حیاتی ترین وظیفه آن خواهد بود. توانایی یک شرکت در مقابله با طوفان ها، بستگی زیادی به این دارد که مدیران اجرایی تا چه اندازه عملکرد مدیریت ریسک خود را در زمانی که خورشید می تابد و هیچ ابری در افق وجود ندارد، جدی بگیرند.