به نظر پیتر دراکر،دانش به عنوان منبع کلیدی مهمتر از زمین و سرمایه در جامعه پسا سرمایه داری مورد بحث و گفتگو است. از طرفی برای بقای سازمان های تجاری به دلیل اتکای فزاینده آن ها به دانش و اطلاعات فناوری (IT) نقش مهمی را در توانمند سازی دانش ایفا می کند.
به عقیده نوناکا و تاکه ئو چی ارتباط خاصی میان دانش و افراد وجود دارد. بطوریکه که آنچه هست برای یک نفر ممکن است بیان کننده دانش باشد و برای فرد دیگری خیر. بنابراین پیوند خاصی میان دانش و سطح اعتقادات و تفکرات افراد وجود دارد.
سلسله مراتب دانش یا مثلث دانش به ما می گوید که اطلاعات نسبت به داده ها حاوی مفاهیم ارزشمندتری است و دانش در مقایسه با اطلاعات چنین رویکردی را دارد.
مدیریت دانش در واقع فرآیند ذخیره سازی، نگهداری، تجزیه تحلیل و بازیابی دانش را شامل می شود. از این رو فناوری اطلاعات از طریق ارائه یک پیوستار از اطلاعات توانسته است در این راستا مفید واقع شود.
برای رقابت پذیری، سازمان ها باید دانش و تخصص سازمان خود را به طور پویا و خلاق ایجاد کرده، موقعیت یابی نموده و به اشتراک بگذارند. این امر به طور فزاینده ای مستلزم آشکار سازی دانش سازمان و ثبت آن برای سهولت توزیع و استفاده مجدد است. از این رو نیز فناوری اطلاعات می تواند نقش بسزایی را ایفا کند.
مدیریت دانش برای صنعت فناوری اطلاعات (IT) اساسی است. پایگاه های دانش، در اصل، سیستم های اطلاعاتی هستند و به اشتراک گذاری دانش برای اطمینان از جریان روان مشاغل و مسئولیت ها، هنگام معرفی فرآیندها و ابزارهای جدید، و همچنین اطمینان از امنیت و رعایت مقررات، کلیدی است .
در نهایت می توان گفتم که مدیریت دانش و فناوری اطلاعات لازم و ملزوم یکدیگر بوده و برای رشد هریک و توسعه عرصه ظهور هر کدام از آن ها حضور پر رنگ دیگری مورد نیاز می باشد.