با توجه به گستردگی و تنوع نیازهای آموزشی، فرهنگی، هنری، ورزشی، اجتماعی و معنوی کودکان و نوجوانان و از طرفی کوچک بودن محیط مدارس و محدود بودن امکانات مدرسه، ضرورت بر گزاری رویدادهایی از این دست برای دانش آموزان در محیط و فضای بیرون از مدرسه احساس می شود. مسلما پتانسیل مدرسه به تنهایی نمی تواند موجب تسریع در شکوفایی استعداد دانش آموزان گردد، از این رو مشارکت دادن دانش آموزان در فضاهای چالشی و آموزشی جامعه می تواند بیش از پیش منجر به رشد و تعالی آنان گردد.
برنامه های آموزشی
گرچه تخته سیاه و گچ یا ماژیک و تخته وایت بورد و اخیرا تبلت یا موبایل بستر خوبی برای یادگیری و آموزش برای دلبندانمان فراهم می کند، اما به تنهایی کافی نیست. حضور دانش آموزان در کارگاه های فنی و حرفه ای، بازدید از کارخانجات صنایع گوناگون، حضور در کنار افراد موفق و گوش سپردن به تجربیات آن ها می تواند بسیار مفید باشد. شاید اختصاص دادن دو روز در هفته برای برنامه های آموزشی بیرون از مدرسه نیز زیاده روی نباشد، دانش آموزان باید روزی از دوران تحصیل خود به عنوان مثال یک کارگاه ریخته گری و روزی دیگر یک کارگاه شیرینی پزی را از نزدیک ببینند و با نحوه پخت شیرینی و شکلات و … آشنا شوند.
برنامه های فرهنگی
برگزاری برنامه تماشای یک فیلم آموزنده در سینما، یک تئاتر هیجان انگیز در آمفی تئاتر، یک موسیقی نشاط آور در یک کنسرت زنده و حضور در فرهنگسراها و تالارهای فرهنگی شهر نیز می تواند نسبت به آموختن مهارت های زندگی و بالندگی شخصیت در کودکان و نوجوانان مفید واقع شده و آینده یک جامعه را تضمین نماید.
بازدید از نمایشگاه های کتاب، دعوت از نویسندگان یک کتاب مشهور جهت نقد و بررسی با دانش آموزان، آشنا شدن با زندگی هنری بازیگران و دغدغه های آنان، بازدید از موزه های تاریخی و نمایشگاه دفاع مقدس، همصحبت شدن با یک رزمنده یا ایثارگر، همه و همه می تواند به شکل گیری شخصیتی پویا، مسئول و هدفمند در نوجوانان ما کمک نماید.
برنامه های هنری
باید به کودکان و نوجوانان اجازه دهیم ذوق، هنر و استعداد خود را بروز دهند و آنقدر اعتماد به نفس داشته باشند که آن را به نمایش بگذارند. بازدید از نمایشگاه های نقاشی، آتلیه های عکاسی، کارگاه های سفال گری، موزه هنرهای معاصر و … همه برای فرزندانمان الهام بخش خواهد بود و نسبت به تامین نیازهای زیبایی شناختی و نظم آفرینی آن ها تاثیر مثبت خواهد گذاشت.
شاید وقتی نوجوانی در سن 10 یا 12 سالگی اولین کوزه سفالی زندگیش را بسازد، یا اولین بوم نقاشی آبرنگش را طراحی کند و یا اولین نمایشگاه عکس های دوربینی خودش را در مدرسه با شرکت همکلاسی هایش تشکیل دهد، در آینده فرصت بیشتر و بهتری برای پیشرفت کاری، شناخت جایگاه اجتماعی و کمک به جامعه ای داشته باشد که برایش الهام بخش بوده است. او قطعا بیشتر از قبل مهارت عشق ورزیدن و مهربانی را خواهد آموخت و در گرفتن دست جامعه ای که چنین فرصتی برایش مهیا کرده است در آینده قدردان خواهد بود.
برنامه های ورزشی
بسیاری از استعداد های درخشان جهان و المپیک از سنین کودکی و نوجوانی به ورزش مورد علاقه خود پرداخته اند و پرده از استعداد خود برداشته اند. حتی قابلیت رشد و پیشرفت در بسیاری از ورزش ها نظیر ژیمیناستیک، کشتی و … از دوران کودکی شکل می گیرد.
معمولا در مدارس یک یا دو زمین آسفالت وجود دارد که هم به عنوان فوتبال ، بسکتبال، والیبال و هر ورزشی که به فکرمان می رسد استفاده می شود. این فرصت برای دانش آموزان باید فراهم باشد تا در حداقل یک روز از دوران تحصیل خود در روی تشک یک سالن کشتی، یا کباده به دست در زورخانه، یا با کلاه و طناب در حال صخره نوردی و … به فعالیت بپردازند.
بذر علاقه و آشنایی با فضاهای ورزشی و مربیان ماهر در چنین رویداد هایی افشانده می شود و منجر به جلب انگیزش و ایجاد باور در دلبندانمان نسبت به پیگیری یک علاقه و استعداد و تلاش و پشتکار برای رسیدن به موفقیت می شود.
برنامه های اجتماعی
آموختن مهارت های اجتماعی نظیر صحبت کردن در جمع، گفتگوی دوستانه، بیان صحیح منظور و هدف در قالب جملات و از این دست، از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی با حضور اساتید و روانشناسان ماهر و کاربلد می تواند مفید واقع شود.
علاوه بر این بر گزاری مراسم معارفه در شروع سال تحصیلی در کلاس یا کمک به معارفه دانش اموزان مدرسه در زنگ تفریح، یا حضور در جشن ها و رویدادهای شهری و ملی و جهانی می تواند به تقویت حس با هم بودن و افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان کمک نماید.
برنامه های معنوی
معنویت عنصر جدانشدنی زندگی هر فردی است، دانش آموزان نیز از این امر مستثنی نیستند. ترغیب دانش اموزان به مناجات و راز و نیاز با خداوند متعال، برگزاری نمازهای جماعت در مدارس، بازدید از مصلاها و شرکت در نماز جمعه، بازدید از کلیساها و معابد و حتی حضور در آرامستان های ائمه اطهار، شهدا و عرفا می تواند به تقویت عنصر معنویت در زندگی فردی و جمعی دانش آموزان کمک شایان ذکری نماید.
آشنایی دانش آموزان با کتاب ها و آثار عرفای برجسته، عالمان دینی و بینش و سبک زندگی آن ها و یا حتی رویارویی با چنین شخصیت های ارزشمندی در طول دوران تحصیل می تواند به بی نیازی دانش آموز، و غنای اخلاقی و شخصیتی وی منجر گردد.
برای تحقق این اهداف لازم است بسترهایی نظیر بیمه دانش آموزان، برنامه زمان بندی و هماهنگی با نهاد ها، سازمان ها و ارگان های ذیربط، مشورت با اولیای دانش آموزان از طریق جلسات اولیا و مربیان و قبل از هرچیز یک حرکت منسجم ملی با طرح ریزی و هدفگذاری در نهاد های بالادستی جامعه نظیر وزارت آموزش پرورش و مجلس صورت گیرد.