برای کاشت برنج ابتدا بذرها را در بسترهای آماده (خزانه) کاشته می‌کنند و وقتی نهال‌ها 25 تا 50 روزه می‌شوند (نشاء)، آنها را به مزرعه یا شالیزاری که توسط پرچین‌ها محصور شده و زیر 5 تا 10 سانتی‌متر (2 تا 4 اینچ) آب غوطه‌ور شده است، پیوند می‌زنند. در طول فصل رشد نهال ها زیر آب می مانند.
سیدر برنج یا بذرکار برنج در کلاس ماشین آلات کاشت قرار دارد. ماشین‌های بذرپاشی که با حفظ فاصله هر ردیف و فاصله بین ردیف‌ها به قرار دادن بذرها در عمق مورد نظر خاک کمک می‌کنند، که برای کشاورزان بسیار مهم است. بذرها همچنین می توانند در طول کاشت بذر به طور همزمان کوددهی شوند.
کاشت‌کاران بذر برنج تقریباً مانند کاشت‌کاران دیگر عمل می‌کنند، به جز اینکه به جای هوا برای انتقال بذر، معمولاً سیستم خلاء مشاهده می‌شود که در آن دانه‌ها از یک قیف بزرگ به قیف‌های جداگانه برای هر ردیف برده می‌شوند و در ردیف‌های مرتب از طریق کوتاه به زمین می‌روند.
استفاده از بذرپاش ها یا ماشین های بذر در کشاورزی با ریختن بذرها در یک شیار مستقیم در داخل خاک با نرخ های دقیق و اعماق مشخص، بذر را برای محصولات می کارند. دانه ها به یک دیسک (یا دانه سنج) با تعداد مشخصی سوراخ به اندازه کافی برای یک دانه (معمولا دانه های بزرگتر مانند ذرت) حرکت می کنند. با چرخش آن دیسک، دانه ها با افزایش های مشخص و اندازه گیری شده از سوراخ ها عبور می کنند.
بذرپاش را می توان با توجه به نیاز مناطق مختلف و ارقام مختلف برنج برای فاصله ردیف، فاصله بوته و تعداد هر بوته در تراکم کاشت و به صورت انعطاف پذیر تنظیم کرد. برنج کاشته شده به صورت ردیفی چیده شده و برای برداشت دستی، برداشت مکانیکی و مدیریت مزرعه بسیار مناسب است. این بذرپاشی باعث صرفه جویی در نیروی کار، زمان و بذر می شود. ساختاری ساده دارد و کار با آن آسان است. می تواند نیازهای مشتریان را در سطوح مختلف برآورده کند و دارای طیف وسیعی از سازگاری است.
یک نشاکار برنج می تواند به کاهش نیروی کار، تسریع فرآیند کاشت و افزایش قابل توجه عملکرد برنج در طول دوره برداشت کمک کند. اگر می خواهید بهره وری شالیزارهای خود را افزایش دهید، این تجهیزات کشاورزی ضروری است.
نشاکار برنج یک نشاکار تخصصی است که برای پیوند نهال برنج در مزارع شالیزاری نصب شده است. دو نوع اصلی نشاء برنج، نوع سواری و نوع پیاده روی هستند. نوع سواری موتوری است و معمولاً می تواند شش خط را در یک مسیر پیوند دهد. نوع پیاده‌روی به صورت دستی هدایت می‌شود و معمولاً می‌تواند چهار خط را در یک مسیر پیوند بزند.
اجزای یک دستگاه نشاکاری برنج یا شالیکار خودکششی شامل: موتور بنزینی هوا خنک، کلاچ اصلی، کلاچ در حال حرکت، کلاچ کاشت، جدول نهال، شناور، چرخ ستاره، اهرم گاز، چرخ زمین، دسته، مکانیسم اتصال چهار میله و غیره.
مکانیسم نشاء برنج، مکانیسمی بسیار ساده است، فقط شامل چند مرحله است.ابتدا یک رانندگی وجود دارد که در صورت سواری موتوری و برای نوع پیاده روی انسان است. پس از انجام اولیه سازی، نوعی از قطعات مکانیکی به هم پیوسته است که چندین حرکت چرخشی در داخل دستگاه ایجاد می کند. و سپس چنگال جمع آوری هر زمان که به سمت بالا می آید نهال را از سینی می گیرد و در حین پایین رفتن نهال را داخل گل و لای می گذارد. و این روند بارها و بارها ادامه می یابد و به دلیل شیب ساخت فضای سینی و شیفتر سینی، اسلایدهای سینی نهال به سمت چنگال پیکاپ حرکت می کنند.
یک نشاکار معمولی برنج، نهال ها را بین چنگال هایش می بندد و با قرار دادن آنها در خاک می کارد. هنگامی که دستگاه به جلو حرکت می کند، پنجه های کاشت متصل به عقب فعال می شوند و به طور خودکار نهال ها را کاشت می کنند. اخیراً عملکردهایی اضافه شده است که به شما امکان می دهد همزمان با کاشت برنج کود را در کنار نهال ها قرار دهید یا مواد شیمیایی اسپری کنید.
برای نگهداری دستگاه، نشاکار را بعد از کاشت شالیزار تمیز کنید. وضعیت چنگال های پیکاپ را بررسی کنید. اگر پیکاپ ها آسیب جدی دیدند، آنها را تعویض کنید. روغن موتور و روغن دنده را طبق الزامات دستورالعمل عملکرد به طور منظم تعویض کنید.
از مزایای دستگاه نشاکاری برنج می توان گفت که سریع و کارآمد با بازدهی (1-2 هکتار در روز) می باشد، از نیروی کار کمتری استفاده می کند و کاشت به موقع را تضمین می کند. استرس، بارکاری و خطرات سلامتی را کاهش می دهد. فاصله یکنواخت و تراکم گیاه را تضمین می کند.
تولید جهانی برنج در سال‌های اخیر پایدارتر از ذرت و گندم است، در حالی که مصرف برنج همچنان در حال افزایش است، البته با سرعت کمتر. پیش بینی می شود تولید و مصرف برنج در سراسر جهان افزایش یابد و آسیا تا سال 2050 به عنوان منبع اصلی برنج در جهان ادامه دهد.