بناهای قدیمی باید حفظ شوند زیرا نماد تاریخ و گذشته غنی یک ملت هستند. آنها همچنین منبع مهمی از تاریخ هستند. حفظ آثار قدیمی نقش مهمی در پرورش افتخار برای میراث و گذشته ما دارد. فرآیند مرمت یک عملیات بسیار تخصصی است که هدف آن حفظ و آشکار ساختن ارزش زیبایی شناختی و تاریخی بنا است و بر اساس احترام به مواد سازنده اصلی و اسناد معتبر شکل می گیرد.
مرمت بنا یا بازسازی بنا یا مرمت و بازسازی بناهای تاریخی، شاخه‌ای از هنر معماری است که بر پایه شناخت و مطالعه بناها و بافت‌های تاریخی و آثار باستانی، به احیا کردن فضاهای تاریخی به لحاظ کالبدی، ساختاری و عملکردی می‌انجامد. این هنر که شاخه‌ای آمیخته از دانش، تکنولوژی، مهندسی و هنر معماری می‌باشد شامل شکل‌ها و سطوح گوناگونی از پژوهش و تحقیق در باب هنر و معماری تاریخی است و در مقیاس‌های گوناگونی می‌توان آن را تعریف و معنا کرد.
بسیاری از ساختمان‌ها در برابر عوامل جوی، حمله شیمیایی، فلزات جاسازی شده، واکنش مواد قلیایی، آتش سوزی، اضافه بار، نیروهای لرزه‌ای و غیره خسارت دیده و بعد از سالیان سال تخریب می‌شوند. بناهای قدیمی شامل معابد باستانی، بناهای تاریخی، بناهای میراثی و برخی از بناهای مسکونی هستند که در آنها گنجانده شده‌اند و به تعمیرات احتیاج دارند. به همین دلیل استحکام، دوام و پایداری آن ساختمان‌ها باید دوباره بدست آید. از این رو نیاز به مقاوم سازی ساختمان‌ها ضروری است.
ازانواع مرمت می توان به مرمت حفاظتی با هدف حفظ بنا، مرمت بازسازی استحکامی به منظور مستحکم کردن بنا، مرمت تکمیلی یا الحاقطی به منظور بازسازی خود بنا و کاربرد آن، مرمت تاریخی با استناد به ملاحظات و نوع خود بنا و مرمت جامع که در آن از روش های مختلف مرمت استفاده می شود، نام برد.
حفظ بناهای تاریخی و بهبود آنها برای مطابقت با قوانین و الزامات مدرن می تواند به لحاظ اقتصادی منطقی باشد. بازسازی ساختمان‌های قدیمی به ظاهر اصلی‌شان نه تنها به یک منطقه شخصیت و هویت می‌افزاید، بلکه می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری و همچنین گردشگران کمک کند، خصوصا اگر سازه‌ها از نظر تاریخی مهم باشند.
ساختمان‌های قدیمی‌تر را می‌توان به روی عموم باز کرد یا حتی به موزه‌های معمولی یا زنده تغییر کاربری داد تا گردشگری را تقویت کند و ارزش آموزشی ارائه کند. به علاوه، این می تواند تأثیر زیادی بر رشد اقتصاد منطقه در دراز مدت داشته باشد.
حفظ یا بازسازی سازه های قدیمی برای تجارت خوب است. البته به نفع سفر و گردشگری است، اما به ایجاد شغل نیز کمک می کند. متخصصان زیادی وجود دارند که به دانش مورد نیاز برای بازسازی، حفظ و نگهداری صحیح ساختمان‌های قدیمی افتخار می‌کنند.
بیشتر ساختمان های قدیمی مملو از ایده ها و سبک های طراحی و معماری جالب و منحصر به فرد هستند. از جذابیت عجیب سقف ناهموار گرفته تا جذابیت روستایی تیرها و ستون های روباز و آتش باز، غیرقابل انکار است که ساختمان‌های قدیمی شخصیت و هویت خاص خود را دارند.
مردم می توانند بلافاصله از طریق زیبایی شناسی و معماری یک ساختمان خاص، تاریخ را از نزدیک ببینند. نوسازی بناهای میراثی فرهنگی برای اقامت دائمی تاریخ و فرهنگ در روان ملت ضروری است.
حفظ خانه‌ها و ساختمان‌های تاریخی نه تنها برای معماران و سازندگان، بلکه برای دانش‌آموزان و جوامع نیز به عنوان ابزار یادگیری عمل می‌کند. به تمام آموزش های ملموسی فکر کنید که اگر بناهای تاریخی به جای حفظ یا بازسازی رها شوند، از بین می روند. بازدید از سازه‌های قدیمی راهی برای معماران و سازندگان برای مطالعه تکنیک‌ها و طراحی گذشته است و دانش‌آموزان و دیگران می‌توانند در مورد آنچه پیش از آنها آمده است و آنچه ممکن است بر روزگار کنونی تأثیر گذاشته باشد، بیاموزند. بازسازی بناهای تاریخی و استفاده از آنها به عنوان ابزار آموزشی ضروری است.
هر نوع بازسازی بنا در مقایسه با ساخت یک ساختمان جدید سازگار با محیط زیست است. شما مواد را هدر نمی دهید، یا نیازی به مواد جدید ایجاد نمی کنید. همچنین، بازسازی سازه های موجود می تواند آنها را سازگارتر با محیط زیست یا بادوام تر کند تا هزینه های نگهداری را کاهش دهد. تلاش برای بازسازی ساختمان ها همچنین می تواند به محدود کردن سایر عوامل محیطی مانند پراکندگی حومه شهر، ترافیک و تخریب محیطی کمک کند. اولین واکنش شما به دوستدار محیط زیست ممکن است سرمایه گذاری در بسیاری از ابزارها و مواد جدید باشد – اما پاسخ ممکن است از قبل وجود داشته باشد! شما می توانید ساختاری را که دارای ارزش، تاریخ و معنی است، بدون نیاز به تخریب یا سرمایه گذاری بر روی مواد جدید بازسازی کنید. با مرمت یا حفظ تاریخی، می توانید یک سازه را به ظاهر اصلی خود بازگردانید و در عین حال آن را بهینه تر کنید و ارزش آن را افزایش دهید.
در ایران بناها، خانه های تاریخی، مساجد، مقبره ها و آثار فرهنگی ارزشمندی مرمت و بازسازی شده اند اما ضرورت توجه به آثار تاریخی ارزشمند که در مناطق دوردست و یا کم جمعیت تر قرار دارند احساس می شود. علاوه بر این در مرمت یک میراث فرهنگی نباید میان باستانی بودن و یا مذهبی بودن آن تفاوت قائل شد و هردو باید مورد توجه شایسته مسئولین قرار گیرند.
جوامع، میراث فرهنگی ساخته شده را به عنوان نقطه عطفی از فرهنگ و تنوع فرهنگی خود درک می کنند که باید برای همیشه دوام داشته باشد و از آنجائیکه فرسایش از ویژگی های ذاتی زندگی است، وظیفه نسل کنونی است که این میراث را به شکل خوبی به نسل های آینده تحویل دهد.