رضایت شغلی به عنوان میزانی تعریف می شود که یک کارمند از شغل خود احساس انگیزه و رضایت می کند. رضایت شغلی زمانی اتفاق می‌افتد که کارمند احساس کند ثبات شغلی، رشد شغلی و تعادل زندگی کاری راحتی دارد. این بدان معناست که کارمند از شغل خود رضایت دارد زیرا کار انتظارات فرد را برآورده می کند.
رضایت شغلی به معنی نگرش مثبت کارکنان نسبت به شغل تعریف می شود. رضایت شغلی احساس مثبتی است که در کارکنان ایجاد می شود. این احساس مثبت در مسیر انجام وظایف صورت می گیرد. به عبارتی زمانی که کارکنان وظایف خود را با موفقیت به انجام می رسانند، رضایت شغلی پدید می آید. کارکنان در این زمان براساس تجارب شغلی لذت بخشی که کسب می کنند دارای احساس مثبتی خواهند شد. رضایت شغلی به این معنا است که فرد به شغل خود علاقمند است و آن را ارزشمند تلقی می کند.
رضایت کارکنان یا رضایت شغلی، به سادگی، میزان رضایت کارکنان از شغلشان است. رضایت کارکنان معمولاً با استفاده از نظرسنجی رضایت کارکنان اندازه گیری می شود. عواملی که در این نظرسنجی‌ها بر رضایت کارکنان تأثیر می‌گذارند ممکن است شامل پاداش، حجم کار، درک مدیریت، انعطاف‌پذیری، کار تیمی، منابع و غیره باشد.
رضایت کارکنان و مشارکت کارکنان در ظاهر مفاهیم مشابهی هستند و بسیاری از مردم از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می کنند. اهمیت دانستن تفاوت بین رضایت و مشارکت برای سازمان برای اتخاذ تصمیمات استراتژیک برای ایجاد فرهنگ مشارکت حیاتی است. رضایت کارکنان دغدغه ها و نیازهای اساسی کارکنان را پوشش می دهد.
تحقیقات کارکنان نقطه شروع در درک نیازها و ادراکات نیروی کار است. از یافته ها می توان برای توسعه استراتژی برای ایجاد نیروی کار متعهد استفاده کرد که به رفاه و امنیت و موفقیت آینده سازمان کمک می کند.
اگر افراد رضایت شغلی بالایی داشته باشند، تبدیل به افرادی شاد و پرانرژی می‌شوند، کارها و فعالیت‌های خود را به‌خوبی انجام می‌دهند، برای دستیابی به اهداف سازمانی خود تلاش می‌کنند، در نهایت رضایت بیشتری از خود و زندگی خود خواهند داشت و این رضایت روی ابعاد وجودی و زندگی شخصی افراد نیز تأثیرات مطلوبی خواهد داشت. اگر کسی به شغل خود علاقه‌مند باشد، خلاقیت و استعداد وی در زمینه کاری‌اش شکوفا خواهد شد و هرگز دچار خستگی و افسردگی نخواهد شد.
رضایت شغلی می تواند یک جاده دو طرفه باشد. کارکنان باید احساس رضایت کنند و سازمان ها باید به کارکنان کمک کنند تا پتانسیل های خود را درک کنند. اگر علاقه مند به افزایش رضایت شغلی کارمندان خود هستید، مطمئن شوید که فراتر از مزایای ظاهرا عملی ارائه حقوق و بیمه درمانی کافی، گرچه این موارد نیز حیاتی هستند، نگاه کنید.
ایجاد انگیزه در کارکنان ممکن است به همان اندازه مهم باشد. رضایت شغلی با انگیزه ارتباط دارد، که کارکنان می توانند با تحقق پتانسیل کامل خود، حتی بیشتر از آن بهره ببرند. علاوه بر ارائه حقوق و بیمه درمانی مناسب، شرکت ها می توانند کارهای بیشتری را برای ایجاد انگیزه و راهنمایی در کارکنان انجام دهند. به نوبه خود، شرکت ها از مزایای وفاداری و اهداف مشترک بهره مند خواهند شد.
از عواملی رضایت شغلی می توان به محیط کاری مناسب، اعطای مسئولیت و تفویض اختیار، سیاست ها و عملکردهای عادلانه، درگیر کردن علایق و سرگرمی های شخصی در کار، وجود سازمان مراقبتی، خلاقیت در کار، تقدیر و قدردانی از شایستگی ها، کسب احترام از سوی همکاران، پرداخت حقوق کافی، احساس تعلق به سازمان، ترفیع، تامین اجتماعی، انعطاف پذیری، رابطه خوب با سرپرستان و فرهنگ شایسته سازمانی اشاره کرد.
در یک محیط کاری مثبت، کارمندان بهترینِ خودشان را هر روز بر سر کار می‌آورند. برای مثال، در تحقیقی که در مؤسسه اجتماعی بازار و دانشگاه وارویک، در مرکز مزایای رقابتی در اقتصاد جهانی انجام شد، این نتیجه حاصل شد که کارمندان شاد و دارای رضایت شغلی به طور میانگین ۲۰ درصد از کارمندان ناراضی و ناراحت، بهره‌وری و بازده کاری بیشتری دارند.
رضایت شغلی نیروها با دیدگاه و نگرش آن ها به آینده، خوش بینی، دیدگاه نسبت به خود و باور آن ها به توانایی های خود و سازمان بستگی دارد. توجه به رضایت شغلی در معنای گسترده، عوامل فوق را حائز اهمیت می کند. همچنین عواملی نظیر اعتقاد نیروها به ماموریت کلی سازمان، اهداف، مسیر پیش روی آن و تصمیمات روزانه سازمانی نیز در تعیین سطوح رضایت شغلی تاثیرگذار است.
ایجاد و حفظ این باور که وجود کارکنان در سازمان و فعالیت های روزمره آن ها و وظایف شغلی ساده یا پیچیده آن ها منجر به ارزش آفرینی و ایجاد ارزش افزوده ای می شود که در نبود آن ها میسر نیست، می تواند به ایجاد رضایت و تعهد شغلی منجر شود. از طرفی در یک سطح بالاتر وقتی کارمند احساس کند که مسئولیتی که وی بر عهده دارد و نقشی که در شغلش ایفا می کند در بهبود، سلامت، رشد و شکوفایی جامعه و همنوعانش تاثیر گذار است منجر به ایجاد رضایت شغلی فزاینده در وی می گردد.
به طور معمول، شما باید برای هر دو هزینه ثابت و متغیر به عنوان بخشی از بودجه منابع انسانی خود برنامه ریزی کنید. رضایت شغلی کم می‌تواند جنبه متغیر این معادله را به طور قابل توجهی تخریب کند، کارمندان ناراضی به نظرسنجی‌های هدفمند، یادگیری و توسعه تخصصی، کمک شغلی اضافی نیاز دارند و در نهایت ممکن است منجر به هزینه‌های مجدد استخدام و بازآموزی در صورت ترک کار شود. همه این موارد به افزایش سرمایه گذاری و منابع مالی نیازمند است. با الویت قرار دادن رضایت شغلی می‌توانید بسیاری از این مشکلات را از بین ببرید.
توجه مدیران به نظریات محبوب در زمینه رضایت شغلی، نظیر نظریه سلسله مراتب نیازهای مزلو، نظریه دو عاملی هرزبرگ، نظریه انگیزه مک کلند و سایر نظریات می تواند در زمینه شناسایی نیازهای کارمندان در محیط کار مفید بوده و نحوه واکنش مناسب مدیران را توصیف کند.
برای راضی نگه داشتن کارمندان تلاش زیادی لازم نیست. آنها می خواهند ضمن کار در یک محیط امن، با دستمزد خوب و فرصت های پیشرفت، احترام و اعتماد را احساس کنند. هنگامی که شرکت شما راه هایی را برای ارائه این عوامل مهم ایجاد می کند، می تواند کارکنان را راضی کند – و به ساختن آینده ای قوی تر، پایدارتر و سودآور کمک کند.